JAWA

A S M A RA D A N A

Рµρứђ ☻ 01

Marma mung salah sawiji, endi ingkang lineksanan, ywa ngantya mandheg tumoleh, neng praja yen tan mangkana, aluwung sumingkira, mring wanarga guwa samun, away kulina neng praja.

Рµρứђ ☻ 02

Dene tingkahing dumadi, kang akarya gara-gara, kagiri-giri gorareh, yeka ing jaman sangara, dudu tingkahing jagad, yektine mung patrapira, manungsa kang ngaku guna.

Рµρứђ ☻ 03

Samya mawaa tatawing, awarana neka-neka, ambabarung ing wawarnen, micara kaduk gumuna, kuminter kumasura, amedharaken wuwuruk, ngaku wasis wicaksana.

Рµρứђ ☻ 04

Angkuhe arsa ngayomi, mring para papa kasimpar, kang aneng ngarga myang ngare, supaya rahayunira, satemah para papa, samya bingung ting balulung, rebut dhucung salang tunjang.

Рµρứђ ☻ 05

Ting garubyug amarani, ngrubung ingkang wara-wara, arsa ngreksa raharjane, anilar perluning wisma, wusana tanpa tanja, mung gumrudug anut grubyug, nora weruh rembugira.

Рµρứђ ☻ 06

Mangsuli suwitwng aji, yen ana karsaning nata, kudu sumarah ambodho, saature mung tumadhah, andherek sakarsendra, karana Sri Naraprabu, kawasa sung pejah gesang.

Рµρứђ ☻ 07

Kudu tuhu angastuti, santa susetya ing driya, nalangsa srah trus atine, rumangsaa yen kawula, kapurba kawasesa, marang panjenengane Ratu, ngarasaa tan darbe gesang.

Рµρứђ ☻ 08

Den mantep tumekeng pati, nglabuhi karsa Narendra, kang tanpa mangsa kalane, dene ta pranatanira, lamun sinihan Nata, yaiku lamun den utus, datansah inga lembana.

Рµρứђ ☻ 09

Lan kang dadi tandha yekti, katrimanya dinuta, sring tampi ganjaran Katong, ananging yen wus mangkana, away sira sembnrana, tyas nulya apasang surut, lire pasang surut ika.

Рµρứђ ☻ 10

Sumanggemira ing kardi, sregep nuli salewengan, amalincur klencar-klencer, ngendelken yen wus katrima, iku away mangkana, karana asihing Ratu, tan keni ingandelena.

Рµρứђ ☻ 11

Wit yen ana karseng aji, akarya pasangan coba, den awas ing pamawase, lir dhadhalang mulat wayang, solahe gung kawangwang, tansah winaspadeng semu, mrih sumurup kurseng Nata.

Рµρứђ ☻ 12

Yen ana pasangan batin, arungsit tan kawistara, sejate wus den eler, gumelar neng ngarsanira, iku dipun prayitna, yen sira nora sumurup, yekti kalebu pasangan.

Рµρứђ ☻ 13

Wit sira kalentu tampi, tan wruh ing cipta sasmita, saking samar panamure, tan tampi liringing netya, wekasan kadrawasan, andaleya kadalarung, kasluru keneng pasangan.

Рµρứђ ☻ 14

Labane lena ing budi, dadi kalebu loropan, saking kalimput karepe, manawa angandelana, dennya teguh wantala, malah katon mudha punggung, padha lan kang kacacadan.

Рµρứђ ☻ 15

Paran denira dumugi, kang dadi sedyaning driya, dening tansah kandheg tyase, kadhung kendel ing dadalan, tan kaju sejanira, tan ngestokken agnyeng Ratu, katungkul angaku wignya.

Рµρứђ ☻ 16

Beda kang mantep ing budi, cinoba datan tumama, mung mantheng ing pangesthine, pangarsa arsaning karsa, sihing Sri Naranata, kang tumerah ywa kalentu, trus saking titi pariksa.

Рµρứђ ☻ 17

Wit saking sampun udani, kalamun jeng Sri Pamasa, kang kawasa miseseng reh, marmanta kudu waspada, ngati-ati ing tingkah, tyas suka sungkem sumungku, mung setya tuhu ing driya.

Рµρứђ ☻ 18

Yen anuju amarengi, wruh kedhap kilating Nata, ulatira den asareh, nampani dhawuh sasmita, den cundhuk sandhakira, tindakira kang tinanduk, ngungingaken ing Narendra.

Рµρứђ ☻ 19

Den asumeh pasmon manis, ing semu kang sumaringah, samun nanging mrih kongase, wit lamun tan kauningan, iku sami kewala, lawan kang tan wruh ing semu, wit wuwuse salah rasa.

Рµρứђ ☻ 20

Dene lamun wurung bangkit, angadu lungiding karsa, luwung tumungkula bae, lawan tyas tajem jatmika, ywa gingsir neng ngarsendra, den kadi ujwalanipun, dahana muruh gumebyar.

Рµρứђ ☻ 21

Supadya katrahan ing sih, sihing Gusti kang wlas tresna, mring dasih kang ngestokake, marmanta manawa ana, sayogyanya den sumurup, kang adya jalaranya.

Рµρứђ ☻ 22

Lan margane kang tan tuk sih, wit iku ingkang minangka, susuluh ingkang katongton, nedahaken basa sambawa, ana bebasanira, tan ana we mili nungsung, mangkana traping suwita.

Рµρứђ ☻ 23

Myang dasih yekti tan bangkit, sawala karseng Narendra, pan muhung kedah andherek, lumiring sakarseng Nata, upamanya mangkana, kadya wayang kang amuwus, sayekti mawa imbalan.

Рµρứђ ☻ 24

Pra priyayi snagara, ingkang mangka kelinira, wayang kang nulat solahe, kuciwane wong suwita, lamun kesed leleda, salewengan tan tuwajuh, wadine ingkang mangkana.

Рµρứђ ☻ 25

Saking datan niniteni, tan wruh teraping watara, tansah ngumbar swara rame, ngawur pelenging wardaya, ura ukaranira, awit kadhinginan tuwuh, rumangsa yen wus kepama.

Рµρứђ ☻ 26

Tur durung mantra udani, teraping kang lukirarja, kasusu kuminter tyase, paranta margane tampa, sihing Sri Naranata, tangeh yen wusananipun, umanggiha yogyatama.

Рµρứђ ☻ 27

Yektine arang kang bangkit, kang awas wosing pamawas, kaya kang kawuwus kabeh, yen tan antuk wahyuning Hyang, trahing lelatur kadar, yektine durung amangguh, wong waskitha tanpa tapa.

Рµρứђ ☻ 28

Kajaba mung Kanjeng Nabi, Mukhamad Nayakaningrat, kang tuhu dutaning Manon, yen satedhak turunira, praptaning jaman mangkya, wastu tan ana kang tiru, yen tan tapa puruhita.

Рµρứђ ☻ 29

Marmanta wong ngawulaji, ywan ingandel ywa daluya, ingandel iku keh lire, ana ingandel wanodya, ingandel rajabrana, ingandel baya pakewuh, myang ingandel ulah budaya.

Рµρứђ ☻ 30

Muwah ingandel lulungit, tata krama kadyatmikan, anatapi kabisane, lamun ingandel wanodya, den kadya tigan gesang, iyeku tekading kalbu, meneng lir wong binicihan.

Рµρứђ ☻ 31

Rumeksane ing pawestri, ywa pegat santa susetya, prapting pati linakon, yen ngantya anglakonana, purun nyidra asmara, lamun tan mangkana wastu, ambalela pangawulan.

Рµρứђ ☻ 32

Myang sarowanging dadasih, temah tan ana pracaya, wit ugering switeng Katong, anetepi tata krama, muwah temening dirya, dene ta sira kalamun, den andel ing rajabrana.

Рµρứђ ☻ 33

Dipun bisaa mamardi, undhaking ngarta utawa, anunular nangkarake, myang tiyasira den narima, sadhakunta priyangga, yen bangkit mangkana wastu, antuk sihing Sri Narendra.

Рµρứђ ☻ 34

Dene sira tan bangkit, anindakken kang mangkana, amung calangana bae, yen ana karsaning Nata, manawa kukurangan, den lakonana saestu, adol suta rabinira.

Рµρứђ ☻ 35

Supayanira sang aji, away kacuwan ing karsa, ing wekasan sang akatong, aniteni jroning nala, lamun tuhu ing dirya, dene ta yen sira anggung, mijilaken kagungan Nata.